Ինչու՞ են «օրենքով գողերի» զգալի մեծամասնությունը վրացիներ
Ոչ ֆորմալ «օրենքով գողերի» ինստիտուտի ծագումը 1930-ականների սկզբներին էր, Խորհրդային միությունում: Այս «աշխարհայացքը» ձևավորվել է ԽՍՀՄ կալանավայրերում: Սկզբում գողերի շրջանում ռուսները մեծամասնություն էին կազմում:ԽՍՀՄ մյուս հանրապետությունների համեմատ Վրաստանը՝ որպես «ժողովուրդների առաջնորդի» (Իոսիֆ Ստալինի) հայրենիք, հաճախ արտոնյալ կարգավիճակում էր հայտվում: Մինչ ամբողջ Խորհրդային միությունում գողերի գոյության մասին քչերը գիտեին, Վրաստանում այն արդեն մտել էր հասարակության բոլոր շերտերը, ուստի վրաց հասարակության մեջ գողական սերմերն արդեն աճում էին, նոր օրենքով գողեր էին ի հայտ գալիս:
Մյուս կարևոր ազդակն արդեն կապված էր կոմունիստական տնտեսվարման համակարգում ստվերային տարրի առաջացման հետ: Եթե Ռուսաստանում գողը կարող էր «հաշիվ մաքրել» առանց սեփական շահ հետապնդելու, ապա Վրաստանում եկամուտ էին ստանում ստվերային շուկայից: Արդյունքում վրացի օրենքով գողերը հարստացան և այլևս չէին ցանկանում աղքատ մնալ, իսկ գողերի դասական օրենքներին դարձան իսկական բեռ:
Այն ամենը, ինչ Ռուսաստանում գողերի մոտ համարվում էր անընդունելի, Վրաստանում դառնում էր նորմա: Շուտով նույնիսկ «գողական թագը», որը երաշխավորում էր նյութական բարեկեցություն, դարձավ ժառանգական՝ հորից որդուն․ դրանով է պայմանավորված, որ ներկայումս էլ «օրենքով գողերի շարքում» վրացիները մեծամասնություն են կազմում:
