Հաջորդ մեծ հոգեբանական հարվածը՝ Հայաստանի և հայության դեմ, Ալիևը կամ Փաշինյանը կհասցնեն առավելագույնը 10 օրվա ընթացքում
Քաղաքական գիտությունների դոկտոր, պատմաբան Արմեն Այվազյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․«Օգոստոսի 18-ին Ֆեյսբուքում գրել էի, որ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն ու ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը որոշակի պարբերականությամբ՝ համակարգված հոգեբանական հարձակումներ են իրականացնում Հայաստանի և հայ ժողովրդի դեմ՝ նպատակ ունենալով հայ հասարակությանը մշտապես պահել ճնշված, սթրեսային և «պարտվածի» հոգեվիճակում։ Այս մասին գրել է
Իմ դիտարկումներով՝ խոշոր հարվածները կազմակերպվում են ոչ ուշ, քան 10 օրը մեկ․ հաճախ՝ 6–7 օրը մեկ։ Օրինակ էի բերել Վաշինգտոնյան կապիտուլյացիոն համաձայնագրերի կնքումը, որը տեղի ունեցավ օգոստոսի 8-ին, և դրանից ընդամենը 10 օր անց՝ Փաշինյանի հերթական պարտվողական, թուրքավարի ուղերձը, որով նա, առանց անվտանգության որևէ երաշխիք ստանալու, հերթական զիջումներն էր խոստանում թուրք-ադրբեջանական դաշինքին։ Այդ ելույթով նա փորձեց հոգեբանորեն պարտադրել կապիտուլյացիոն դրույթները հայությանը՝ սեփական ժողովրդի փոխարեն ստորագրելով նրա ապագայի տակ։
Իմ գրառման վերջում հստակ կանխատեսում էի արել.
«Կարող եք ստուգել. 10 օրից ոչ ուշ՝ Իլհամ Ալիևը կամ նրա հայաստանյան «գործընկերները» հանդես կգան հերթական հարձակողական ելույթներով ու հայտարարություններով։ Որովհետև սա ՊԱՏԵՐԱԶՄ է, ոչ թե խաղաղություն»։
Բայց՝ ՀՀ իշխանությունների Վաշինգտոնյան կապիտուլյացիան այնքան խորքային և հակաժողովրդական էր, որ Ալիևի կողմից հաջորդ հարվածի համար պետք եղավ ոչ թե 6-7, ոչ էլ նույնիսկ 10 օր, այլ ընդամենը 3 օր։
Երեկ Երևանում Փաշինյանը դեռ չէր ավարտել իր սովորական բարբաջանքը «խաղաղության դարաշրջանի» մասին, երբ Ալիևը՝ բռնազավթված Քարվաճառից, հերթական վայրահաչոցն ու սպառնալիքներն ուղղեց հայ ժողովրդին՝ արհամարհելով որևէ համաձայնագիր։ Ի տարբերություն հայերին խաղաղության անիրատեսական պատրանքներով հիպնոզավորել փորձող Փաշինյանի, Ալիևն ընդգծեց, որ Հայաստանի հետ կնքված համաձայնագրերը կարող են մեկ վայրկյանում հօդս ցնդել, քանի որ, ըստ նրա, «անհնար է կանխատեսել, թե ինչ կլինի վաղը»։
Ալիևն իր երեկվա ելույթով ցույց տվեց, որ «խաղաղության գործընթաց» կոչվածը իրենց համար ընդամենը ժամանակ շահելու միջոց է։ Ահա նրա ուղիղ և ագրեսիվ խոսքերը.
«Մեր երկիր են բերվել ամենաժամանակակից անօդաչու թռչող սարքերը, նոր հրետանային համակարգեր։ Կնքվել են պայմանագրեր նոր ռազմական ինքնաթիռների ձեռքբերման վերաբերյալ, իսկ առկա ինքնաթիռներն ամբողջությամբ արդիականացվել են։ ՄԵՆՔ ՑԱՆԿԱՑԱԾ ՊԱՀԻ ՊԵՏՔ Է ՊԱՏՐԱՍՏ ԼԻՆԵՆՔ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ, ՔԱՆԻ ՈՐ ԱՇԽԱՐՀՈՒՄ ԳՈՐԾԸՆԹԱՑՆԵՐԻ ԶԱՐԳԱՑՈՒՄՆ ԱՅՆՊԻՍԻՆ Է, ՈՐ ԱՆՀՆԱՐ Է ԿԱՆԽԱՏԵՍԵԼ, ԹԵ ԻՆՉ ԿԼԻՆԻ ՎԱՂԸ։ Մեր անվտանգության երաշխավորը մենք ենք՝ պետությունը, ժողովուրդը և մեր Զինված ուժերը։ Ուստի, եթե որևէ մեկի հիվանդ գլխում ծագի Ադրբեջանի դեմ որևէ սադրանք իրականացնելու միտք, ապա կարծում եմ՝ նրանք կրկին կզղջան դրա համար։ Իսկ մենք այսուհետ կապրենք որպես հաղթող ժողովուրդ և հաղթանակած պետություն»։
Փաստորեն, Ալիևը ոչ միայն զինվում է, այլև բացահայտ հայտարարում է, որ ցանկացած պահի պատրաստ է պատերազմ սկսել։ Զուգահեռաբար, ՀՀ վարչապետը շարունակում է իր պացիֆիստական լոլոներով թմրեցնել հայ հանրությանը՝ բթացնելով ազգային վտանգի զգացումը և նահանջը ներկայացնելով որպես վերելք։
Ալիևը նաև հերթական անգամ ի ցույց դրեց իր անթաքույց ատելությունը Հայաստանի և հայ ժողովրդի հանդեպ՝ անարգելով, նվաստացնելով ու դիվանագիտական լեզվի բոլոր սահմանները խախտելով։
Ահա հայատյաց ֆաշիստի խոսքերը, որոնք անհնար է առանց զզվանքի կարդալ՝
«Ի՞նչ հասարակության մեջ է ապրում Հայաստանը։ Այնպիսի հասարակության, որը օկուպացիայի տարիներին կողոպուտն էր դարձրել եկամտի հիմնական աղբյուրը։ Դա հիվանդ հասարակություն է, և ես դրա մասին բացահայտ եմ ասում։ Ես չեմ ցանկանում որևէ մեկին վիրավորել։ Բայց ի՞նչ ենք մենք նրանց արել, ի՞նչ վատ բան ենք գործել, որ արժանանանք նման վանդալիզմի։ Բոլոր քաղաքներն ու գյուղերը ոչնչացվել են, մզկիթները քանդվել ու պղծվել են, մարդիկ սպանվել, այրվել են։ Երկրորդ Ղարաբաղյան պատերազմից հետո նրանք միջնորդների միջոցով մեզնից ժամանակ էին խնդրում՝ իրենց իրերը վերցնելու համար։ Մենք անգամ նրանց ժամանակ տվեցինք։ Իսկ ի՞նչ արեցին նրանք։ Վառեցին, ծառերը կտրեցին։ Մի՞թե մարդ կարող է նման բան անել։ Չէ՞ որ սա միայն անջատողական առաջնորդների արածը չէր։ Սա արվում էր զանգվածաբար։ Այսինքն՝ մենք պետք է հստակ իմանանք, թե ով է մեր դիմացը, ովքեր են մեր հարևանները: Այս ամենը մեզ հնարավորություն է տալիս միշտ ունենալ առավելություն։ Այսօր ես կրկին ասում եմ՝ մենք, որպես հաղթող ժողովուրդ, հայտարարում ենք՝ չենք մոռանալու այդ չարը»։
Ի՞նչ խաղաղություն, ի՞նչ Վաշինգտոնյան համաձայնագրեր, ի՞նչ բարիդրացիական հարաբերություններ, փոխշահավետ առևտուր կամ բաց սահմաններ։ Ի՞նչ «խաղաղության խաչմերուկ» ու «հաղորդակցուղիներ»։ Այդ ամենն ընդամենը քողածածկույթ է՝ Հայաստանը գաղութացնելու, ստրկացնելու և վերջնականապես հայաթափելու պարզ նպատակով։
Իսկ Նիկոլ Փաշինյանն ու իր կոլաբորացիոնիստ թիմը վերածվել են ոչ ավել, ոչ պակաս՝ Իլհամ Ալիևի և Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի քաղաքական գործիքների։ Նրանց պարտվողական քաղաքականությունը ոչ թե խաղաղություն է բերում, այլ ընդամենը ժամանակ տալիս Ալիևին՝ հաջորդ հարվածն ավելի անսպասելի, ուժգին և կործանարար դարձնելու համար։ Ու այդ ժամանակը գնալով ավելի է կրճատվում։
Հ.գ. ՀԻՇԵՑՈՒՄ (օգոստոսի 18-ի գրառմանս համաձայն). հաջորդ մեծ հոգեբանական հարվածը՝ Հայաստանի և հայության դեմ, Ալիևը կամ Փաշինյանը կհասցնեն առավելագույնը 10 օրվա ընթացքում։ Հավանական է՝ արդեն մի քանի օրից։
Ճանաչենք հակառակորդի ռազմավարությունը՝ նրան առավել արդյունավետ դիմադրելու համար»։
Ճանաչենք հակառակորդի ռազմավարությունը՝ նրան առավել արդյունավետ դիմադրելու համար»։
