Մի պատմություն, որի հրապարակումից այնքա՜ն վախենում էր Փաշինյանը՝ մկան պես կծկված ռմբապաստարանի մի անկյունում , միայն կրկնում էր՝ օգնեցե՜ք, փրկե՜ք
Ռուսաստանաբնակ մեդիամագնատ և հրատարակիչ Արամ Գաբրիելյանովն իր տելեգրամ ալիքում գրում է.«Փաշինյանի անձնական թիկնազորում իմ աղբյուրն ինձ մի պատմություն է պատմել, որի հրապարակումից այնքա՜ն վախենում էր Նիկոլ Փաշինյանը: Բայց այսօր ես այն կպատմեմ.
2020թ. հոկտեմբերին Փաշինյանը որոշեց իրեն երևակայել՝ որպես գերագույն գլխավոր հրամանատար: Սյունիքում մեծ խորհրդակցություն հրավիրեց պետական հաստատություններից մեկի շենքում: Սկսեց պաթոսախառն ելույթ ունենալ ու մարդկանց սովորեցնել, թե ինչպես է պետք կազմակերպել Սյունիքի պաշտպանությունը:
Ամեն ինչ սովորականի պես էր. լիքը անիմաստ էմոցիաներ ու գովեստի խոսքեր: Սակայն այդ պահին հանկարծ լսվեց անօդաչուի զզվելի ձայնը:
Եվ, ո՜վ սարսափ, ինչպես երբևէ Միխայիլ Սահակաշվիլուն, Նիկոլին նույնպես պատեցին ահավոր վախն ու սարսափը: Փաշինյանը սկսում է գոռալ՝ որտե՞ղ է նկուղը:
Նա նետվում է ռմբապաստարան՝ իր ճանապարհին ոտնատակ տալով կանանց ու տղամարդկանց: Թիկնազորը հազիվ է հասնում նրա հետևից:
Նիկոլը մկան պես կծկվում է ռմբապաստարանի մի անկյունում ու միայն կրկնում՝ օգնեցե՜ք, փրկե՜ք:
Հինգ րոպե անց անօդաչուի ձայնն անհետանում է, սակայն Նիկոլը շարունակում է գոռալ թիկնազորի վրա, թե՝ ավիացիա կանչեք, թող օդը ստուգեն:
Միայն 1.5 ժամ անց մահու չափ վախեցած, վախից ամբողջովին ջրի մեջ կորած Նիկոլին նկուղից դուրս են բերում, նստեցնում մեքենան, զրահաբաճկոն հագցնում և ուղարկում Երևան»:
