«Հարամ լինի այն հացը, որ երբևէ իրար հետ կիսել ենք». Արմեն Աշոտյանը՝ Արայիկ Հարությունյանին
Ստիպված եմ կրկին անդրադառնալ Արայիկ Հարությունյան կոչվող դավաճան ոչնչությանը:Արցախի ժողովրդի շահերը պաշտպանելու փոխարեն դու կրկին լծվեցիր դավաճան վիժվածքին ծախած հողերից, հազարավոր երիտասարդների արյունից մաքրելու սանիտարի գործին:
Հիշիր, որ մեկը լինի, քեզ մաքրի, քանզի նաև քո խղճի վրա են այն հսկայական կորուստները, որ կրեց հայ ժողովուրդը վերջին դավադիր պատերազմի ընթացքում:
Դու ստել ես պատերազմից առաջ, պատերազմի ընթացքում և պատերազմից հետո:
Երբ Սերժ Սարգսյանը, որպես ՀՀ նախագահ բանակցում էր փոխզիջումային փաթեթ՝ տարածքներ կարգավիճակի դիմաց սկզբունքով, դու ծակ-հայրենասիրական ելույթներ էիր ունենում ու հետո գլուխ գովում, որ դեմ ես արտահայտվել:
Հոկտեմբերի սկզբին ոչ մեկ քաղաքական ուժերի հետ լայն կոնսուլտացիաներ չէր անում պատեարզմի դադարեցման հետ կապված: Դա ասում եմ որպես այդ պրոցեսի մեկնարկի մասնակից:
Երբ քո կուսակցական պատվիրակությամբ պատերազմից առաջ հույրընկալվել էիր դավադիր վիժվածքին, և նա փակ հանդիպման ժամանակ քեզ ասաց, որ բանակցություններին ստիպված է իրեն գժի տեղ դնել (բառացի մեջբերում է), վերին բնական բացվածքդ բացել ու լակեյական ժպիտով ու քծնանքով գովում էիր "հմուտ բանակցողի" գեղցի դիվանագիտական հնարքները:
Այ դավաճան, բա այդ ժամանակ չէիր մտածո՞ւմ, որ ինչ խորը և համապարփակ կղանքի մեջ ենք հայտնվել, որ երկիր ներկայացնող մարդը գերտերությւոնների մոտ իրեն գժի տեղ է դնում կենսական նշանակաությնա խնդիրներ քննարկելիս:
Ի դեպ , մեծ հարց է այլևս, Արցախին ինչից ավելի շատ վնաս կլինի. քո պաշտոնանկութունից թե քո պաշտոնավարումից:
Հարամ լինի այն հացը, որ երբևէ իրար հետ կիսել ենք:
.jpg)
