Ադեկվատ արձագանք ցույց չտալու արդյունքը.հարևաններն ավելին են ուզում, քան սպասում էինք, դեռ բան ունեն ստանալու
«Փաստ» օրաթերթը գրում էԱդրբեջանական կողմը շարունակում է սադրանքների դիմել: Երեք օր առաջ Երասխի հատվածում տեղի ունեցած միջադեպի հետևանքով հայ զինծառայող էր զոհվել: Իսկ երեկ ադրբեջանական ԶՈւ ստորաբաժանումները նորից կրակ են բացել Երասխի հատվածում տեղակայված հայկական դիրքերի ուղղությամբ:
Քաղաքագետ Սուրեն Սարգսյանի խոսքով, ադրբեջանական կողմի սադրանքները մեկ նպատակ ունեն: «Փորձում են ճնշում գործադրել Հայաստանի իշխանությունների նկատմամբ, որպեսզի Հայաստանը Ադրբեջանը և Նախիջևանը միմյանց կապող ճանապարհի բացմանը գնա: Դա կլինի միջանցք, թե ճանապարհ, միևնույնն է, ինչ էլ լինի՝ նպատակը Հայաստանի նկատմամբ մաքսիմալ ճնշումների գնալն է՝ հաշվի առնելով, որ իր անկախության պատմության ընթացքում Հայաստանն այսօր, երևի թե, գտնվում է ամենաթույլ վիճակում»,- «Փաստի» հետ զրույցում ասաց քաղաքագետը:
Սահմանային լարվածությանը զուգահեռ՝ Ադրբեջանի նախագահն է շարունակում ցինիկ հայտարարություններ անել՝ խոսելով ՀՀ-ի նկատմամբ ունեցած նկրտումների մասին:Մասնավորապես, հայտարարել էր, որ «ամբողջ Զանգեզուրն իրենց պատմական հողն է, որտեղ իրենք վերադառնալու են», խոսել նաև Երևան և Սևան վերադառնալու մասին: Անդրադառնալով Ադրբեջանի նախագահի հայտարարություններին՝ Սուրեն Սարգսյանը նշեց, որ դրանք ևս ճնշում գործադրելու նպատակ ունեն:
«Հանրության նկատմամբ ճնշում գործադրելու նպատակ ևս կա: Ադրբեջանի նպատակը հանրության, զինված ուժերի և ոչ միայն Հայաստանում բնակվող, այլև համայն հայության դեմորալիզացիան է: Այդ նպատակը հետևողականորեն իրականացվում է մանավանդ այն պարագայում, երբ այդ ամենին ի պատասխան որևէ արձագանք ոչ ոք չի տալիս: Հայաստանի իշխանությունները ադեկվատ արձագանք չեն տալիս: Ո՛չ պետության ղեկավարի, ո՛չ էլ արտաքին գործերի նխարարության կողմից ադեկվատ արձագանք չկա: Նույնիսկ եթե նախարար չունենք, չի նշանակում, որ նախարարությունը պետք է անադեկվատ պատասխանի Հայաստանի տարածքային ամբողջականությանը վերաբերող սպառնալիքներին:
Ընդ որում, ադրբեջանական իշխանությունները չեն սահմանափակվում միայն ՀՀ-ի տարածքային ամբողջականության վերաբերյալ հայտարարություններով: Ամբողջ հայ ժողովրդի մասին ինչ ասես ասում են, բայց հայկական կողմից որևէ պատասխան չի հնչում: Այնպես որ, կարծում եմ՝ բոլորի համար է ակնհայտ, որ Հայաստանը հայտնվել է անադեկվատ արտաքին քաղաքական գործընթացներում: Եթե, իհարկե, ընդհանրապես ունենք արտաքին քաղաքականություն, ապա այն անադեկվատ է»,-ասաց նա:
Ինչ վերաբերում է ԱԳՆ-ին ու այնտեղ կատարվող հնարավոր ու արդեն իսկ իրողություն դարձած նշանակումներին՝ քաղաքագետը շեշտեց. «Դրանք ֆորմալ նշանակումներ են: Ակնհայտ է, որ այս մարդկանց արտաքին քաղաքական հայացքները հակառուսական և պրոթուրքական են, ինչն իր հերթին շատ ուղիղ տրամաբանությամբ բխում է այն հանգամանքից, ինչի մասին խոսելու առիթ էլի ենք ունեցել: Այսինքն, Հայաստանը փոխում է իր արտաքին քաղաքական վեկտորը:Կարծում եմ՝ օրակարգում լինելու է հակառուսականություն և մերձեցում Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ: Ամբողջ գործընթացը, կարծում եմ, պտտվում է հենց նշվածի շուրջ»:
Անդրադառնալով կառավարության նիստի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանի արձագանքին՝ ուղղված նաև ադրբեջանական սադրանքներին ու Ալիևի հայտարարություններին՝ մեր զրուցակիցը նշեց. «Իրականում սա լուրջ արձագանք չէ: Սա մեղմ և խղճուկ արձագանքի փորձ է, որովհետև այն տոնայնությունը, որը լսում ենք Բաքվից, բացարձակ չի համապատասխանում այն տոնայնությանը, որով արձագանքում է Երևանը: Եվ այստեղ մենք ցույց ենք տալիս մեր թուլությունը, ինչից էլ, բնականաբար, ադրբեջանցիներն օգտվելու են ինչպես դիվանագիտության, այնպես էլ ցանկացած այլ դաշտում և ոլորտում»:
Խոսելով Սյունիքի շուրջ հնարավոր զարգացումներից՝ նա հավելեց. «Սյունիքը աշխարհաքաղաքական կարևորություն ունի մեր բոլոր հարևանների, նաև Թուրքիայի և Ադրբեջանի համար:Ակնհայտ է, որ Սյունիքը կարևորագույն նշանակություն ունի ամբողջ տարածաշրջանի համար: Այս տեսանկյունից Սյունիքի նկատմամբ հետաքրքրությունը բնական է: Հաշվի առնելով նաև աշխարհաքաղաքական իրողությունները՝ Ադրբեջանն ու Թուրքիան փորձելու են ամեն ինչ անել Սյունիքն ուղիղ ազդեցության տակ վերցնելու համար: Դա կլինի ճանապարհ, որը կլինի թուրք- ադրբեջանական տանդեմի վերահսկողության ներքո, թե կլինի այլ մեխանիզմ, ժամանակի հարց է»:
Ամփոփելով՝ Սուրեն Սարգսյանը նշեց, որ, ընդհանուր առմամբ, այսօր հայտնվել ենք մի շրջափուլի մեջ, երբ եռում է ոչ միայն մեր փոքր տարածաշրջանը, այլև մեծ տարածաշրջանը: Խոսքը Սևծովյան տարածաշրջանի, Հարավային Կովկասի, Միջին Ասիայի մասին է: Սրանք լուրջ մարտահրավերներ են թե՛ մեր, թե՛ Ռուսաստանի համար:
Ակնհայտ է, որ Հայաստանը փորձում է իր արտաքին քաղաքականության վեկտորը որոշակիորեն փոխել ու գնալ հարևանների հետ հարաբերությունների կարգավորման ուղղությամբ, ինչի դիմաց արդեն իսկ վճարել է Արցախով: Արցախով վճարել ենք, և հիմա փորձ են կատարում հարաբերություններ հաստատել հարևանների հետ, մինչդեռ ակնհայտ է, որ հարևաններն ավելին են ուզում, քան մենք սպասում էինք: Այնպես որ, ոչինչ դեռ չի ավարտվել, թշնամին դեռ բան ունի ստանալու: Դեռ գործընթացներ կան, և կարծում եմ՝ այս խմորը դեռ շատ ջուր է քաշելու»:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
