Հայաստանին է մոտենում հաջորդ ցիկլոնը          Կամ պետք է էլի զիջենք կամ՝ կլինի պատերազմ... Սարսռել կարելի է այն մտքից՝ թե տավուշցիները որոշել են ինքնապաշպանական խմբեր ստեղծել իրենց գյուղերը պաշտպանելու համար       Մեզ թողեք մենք այդ ճանապարհով գնանք, մենք ձեր թշանամին ու մեր թշնամի չենք, մենք դավաճան չենք, մենք հող ծախող չենք    

03 սեպ 2022 16:38

«Պահանջում ենք կալանավորել Ջալալ Հարությունյանին, ինչպես և Օնիկ Գասպարյանին «Ցորի» զորամասի 20 զինծառայողների զոհվելու համար»

Գեներալ-լեյտենանտ, Պաշտպանության բանակի նախկին հրամանատար Ջալալ Հարությունյանին առաջադրված մեղադրանքների երկրորդ դրվագը վերաբերում է «Ցորի» զորամասի 20 զինծառայողների զոհվելու դեպքին։


NEWS.am-ի հետ զրույցում զոհված զինծառայող Արտակ Միքայելյանի հայրը՝ Ջիվան Միքայելյանը, ասաց, որ ծնողները պահանջում են՝ կալանավորել Ջալալ Հարությունյանին.




«Դիմելու ենք, որ իրեն կալանավորեն։ Այնպես չի, որ միայն Ջալալ Հարությունյանն է մեղավոր, իրեն մեղադրանք առաջադրելով՝ չի վերջանում այս գործը. հիմնական մեղավորները Նիկոլ Փաշինյանը եւ Օնիկ Գասպարյանն են»։


Մեզ հետ զրույցում գործով տուժողների փաստաբան Լիպարիտ Սիմոնյանն ասաց, որ Ջալալ Հարությունյանին տվյալ դրվագով մեղադրանք պետք է առաջադրված լիներ դեռեւս մեկ տարի առաջ. «Մեղադրանք պետք է առաջադրված լիներ այն ժամանակ, երբ Գեւորգ Գեւորգյանին էր մեղադրանք առաջադրվել, որը մարտի դաշտից փախել էր։ Չեմ կարող ասել, թե ինչու է հիմա մեղադրանքն առաջադրվել, գուցե նախաքննական մարմնի տակտիկան է դա»։


Փաստաբանը պատմեց, որ դեռեւս երկու տարի առաջ, երբ արդեն 44-օրյա պատերազմն ավարտվել էր, զոհված զինծառայողների ծնողները հանցագործության մասին հաղորդում էին ներկայացրել.


«Նաեւ ցուցմւունքներ էին տվել այն մասին, որ տեղեկություններ կան՝ երբ հոկտեմբերի 12-ին հարձակում է եղել թշնամու կողմից, զեկուցվել է բարձրագույն հրամանատարությանը, որ չեն կողմնորոշվում, թե իրենց կողմ եկող անձնակազմը հայկական ստորաբաժանումն է, թե՝ ադրբեջանական։ Սկզբում դիրքերը թողնելու մասին հրաման է եկել, սակայն մի քանի րոպե անց եղել է հաղորդագրություն՝ չէ, մերոնք են, հանկարծ չկրակեք։ Քննությամբ արդեն պարզվել է, որ այդ հրամանը տվողը եղել է հենց Ջալալ Հարությունյանը»։


Լիպարիտ Սիմոնյանը հայտնեց, որ առաջադրված մեղադրանքի ձեւակերպումը տուժողների իրավահաջորդներին այդքան էլ չի բավարարում. «Մենք կարծում ենք, որ ավելի խիստ մեղադրանք պետք է առաջադրված լիներ։ Ինձ համար անհասկանալի է, այդ ծանր մեղադրանքով, որը նախատեսում է մինչեւ տասը տարվա ազատազրկում, որպես խափանման միջոց է կիրառվում՝ ստորագրությունը չհեռանալու մասին։ Ճիշտ կլիներ, որ նախաքննական մարմինը դիմեր դատարան՝ նրան կալանավորելու համար։ Նա որեւէ բանով լավը չէ օրինակ՝ Գեւորգ Գեւորգյանից կամ մյուս բարձրաստիճան սպաներին, թեկուզ Միքայել Արզումանյանից»։


Փաստաբանն ասաց, որ Ջալալ Հարությունյանի դեմ մեղադրական բնույթի մի շարք ցուցմունքներ կան. «Նրա դեմ մեղադրական բնույթի ցուցմունք է տվել նաեւ Գեւորգ Գեւորգյանը։ Իհարկե նրան դեմ այլ անձանց ցուցմունքներ նույնպես կան. նրանք այն անձինք են, որոնք այդ քննարկմանը ներկա են եղել։ Նաեւ առերեսման ժամանակ են ցուցմունք տվողները պնդել իրենց ցուցմունքը»։


Հիշեցնենք, որ երեկ՝ սեպտեմբերի 2-ին, Քննչական կոմիտեն մեղադրանք է առաջադրել Ջալալ Հարությունյանի նկատմամբ` ՀՀ ՔՕ 550-րդ հոդվածի 3-րդ մասի հատկանիշներով, այն է՝ զինվորական պաշտոնեական անփութությունը, որը կատարվել է ռազմական դրության, պատերազմի ժամանակ կամ մարտի պարագաներում, կամ որն անզգուշությամբ առաջացրել է մարդու մահ։ Այդ հոդվածը նախատեսում է ազատազրկում՝ հինգից տասը տարի ժամկետով:


2020 թվականի հոկտեմբերի 11-ին N զորամասի հրետանային դիվիզիոնը կրակային դիրք է զբաղեցրել Վարանդայի շրջանի Ջուվառլու կոչվող բնակավայրի մոտակայքում: Հոկտեմբերի 12-ին՝ ժամը 17:30-ի սահմաններում, նշված կրակային դիրքից շուրջ 1 կմ առաջ՝ բլրի վրա, տեղակայված դիվիզիոնի հրամանատարական դիտակետից դիտարկվել է 100-ից ավելի զինծառայողներից բաղկացած խմբի տեղաշարժ դեպի կրակային դիրքի ուղղությամբ, որոնց մեջ նկատվել են նաեւ ՀՀ ԶՈՒ համազգեստ կրող անձինք:


Հրամանատարական դիտակետում գտնվող դիվիզիոնի հրամանատարը, տեսնելով նշված խմբավորմանը եւ կասկածելով հակառակորդի դիվերսիոն խումբ լինելու մեջ, անմիջապես ռադիոկապի միջոցով իր ենթակա անձնակազմին հրամայել է թողնել կրակային դիրքը, որից հետո դուրս է եկել դիտակետից եւ շտապել իր անձնակազմի մոտ: Այդ ընթացքում զորամասի հրետանու պետը մոտեցող խմբավորման մասին ռադիոկապով զեկուցել է բանակի հրետանու բաժին եւ խնդրել ճշտել նրանց պատկանելությունը: Հրետանու բաժնից այդ տեղեկությունը փոխացնվել է հրամանատարական կետում գտնվող գնդապետ Գ.Բ-ին, ով իր հերթին այդ մասին զեկուցել է գեներալ-լեյտենանտ Ջ.Հ-ին։ Վերջինս համակողմանի չի ուսումնասիրել, մշակել, դասակարգել հավաստիության աստիճանով իրադրության մասին ստացված տեղեկատվությունը, չի համադրել տարբեր աղբյուրներից ստացված տեղեկատվությունների հետ, լրացուցիչ հետախուզություն չի կազմակերպել, իրադրության տվյալների վերլուծություն եւ գնահատման արդյունքում ամբողջական ու հիմնավորված եզրահանգումներ չի կատարել, համապատասխան ծառայությունների սպաների հետ ստացված տեղեկությունը չի քննարկել, իր աշխատանքային քարտեզները չի ուսումնասիրել, սակայն առանց հիմնավորման նշել է, որ տվյալ խմբավորումը յուրային է, ինչը փոխանցվել է դիվիզիոնի անձնակազմին:


Այդ ընթացքում՝ մինչեւ խորացված հրամանատարական կետից տեղեկություն ստանալը, կրակային դիրքերի անձնակազմը պատրաստվել է թողնել այն, մոտեցրել են մեքենաները եւ սկսել հավաքել իրերը: Հրետանու շտաբից առաջ շարժվող խմբի յուրային լինելու վերաբերյալ տեղեկությունը N զորամասի հրետանու պետին փոխանցելուց հետո վերջինիս ցուցումով դիվիզիոնը կրկին մնացել է կրակային դիրքում եւ շարունակել ծառայությունը, մեքենաները վերադարձրել են նախկին կայանման վայրեր: Դիվիզիոնի հրամանատարը կասկածանքով է վերաբերվել ստացված տեղեկությանը եւ խնդրել է եւս մեկ անգամ իր ներկայությամբ հստակեցնել նկատված խմբավորման պատկանելությունը, ինչից հետո կրկին ռադիոկապով համապատասխան հրամանատարական օղակների միջոցով տեղեկությունը հստակեցնելու լրացուցիչ խնդրանքով զեկուցվել է գեներալ-լեյտենանտ Ջ.Հ.-ին։


Վերջինս, այս անգամ մոտենալով աշխատանքային քարտեզին, օպերատիվ եւ հետախուզության բաժինների սպաների հետ միասին քննարկում է կատարել, որից հետո, առանց հստակեցնելու մոտեցող անձնակազմի պատկանելությունը, քարտեզներում չունենալով որեւէ տեղեկատվություն տվյալ շրջանում համազորային ստորաբաժանումների տեղաշարժի վերաբերյալ, հայտնել է, որ խմբավորումը յուրային է, որը փոխանցվել է դիվիզիոնի անձնակազմին:


Վերադառնալով դիվիզիոնի հրամանատարական դիտակետ՝ դիվիզիոնի հրամանատարը շարունակել է կասկածել մոտեցող խմբավորման յուրային լինելու վերաբերյալ ստացված տեղեկատվությանը եւ շարունակել դիտարկումը: Մի քանի րոպե անց հակառակորդի դիվերսիոն խումբը շրջանցել է հրամանատարական դիտակետը եւ առաջ շարժվել դեպի կրակային դիրքերի ուղղությամբ: Դիվիզիոնի հրամանատարը շուրջ 500 մետրից հավաստիացել է մոտեցող խմբի ոչ յուրային լինելու մեջ եւ կարգրադրել լքել կրակային դիրքը, սակայն գեներալ-լեյտենանտ Ջ.Հ.-ի կողմից սխալ տեղեկություններ փոխանցելու եւ դրանով պայմանավորված՝ ժամանակավրեպ հրաման արձակելու հետեւանքով հակառակորդն արդեն դուրս է եկել 1-ին մարտկոցի կրակային դիրքի առջեւի հողաթմբի վրա եւ շուրջ 400 մետր հեռավորությունից հրաձգային զենքերից եւ նռնականետերից կրակ արձակել 1-ին մարտկոցի անձնակազմի եւ մեքենաների ուղղությամբ: 2-րդ մարտկոցի անձնակազմը, մոտ լինելով ճանապարհին, մարտ վարելով եւ կրելով 3 վիրավոր, հասցրել է դուրս գալ կրակային դիրքից՝ այնտեղ թողնելով հրանոթները եւ այլ նյութական միջոցները, մինչդեռ 1-ին մարտկոցը հայտնվել է անմիջապես հակառակորդի թիրախում, առկա միջոցներով մարտ է վարել եւ փորձել է դուրս գալ կրակային դիրքից, որի հետեւանքով ուժերի եւ միջոցների անհավասար մարտում զոհվել են մարտկոցի անձնակազմի 20 զինծառայողներ, տարբեր աստիճանի մարմնական վնասվածքներ են ստացել 7 զինծառայողներ, հրետանու պետ, փոխգնդապետ Ն.Հ-ի գտնվելու վայրը մինչեւ օրս անհայտ է, Ջուվառլու կոչվող բնակավայրի մոտակայքում N զորամասի հրետանային դիվիզիոնի հրամանատարական դիտակետը եւ զբաղեցրած կրակային դիրքերն անցել են հակառակորդի հսկողության տակ, այդ թվում՝ դիրքերում մնացել են թվով 8 հատ Դ-20 հրանոթները, թվով 4 հատ «Ուրալ» մակնիշի ավտոմեքենաները, մեծաքանակ զենք-զինամթերքը, այդ թվում՝ հրանոթի արկերը, հրամանատարական դիտակետում եւ մարտկոցներում պահվող ծառայողական գաղտնիք պարունակող փաստաթղթերը, հակառակորդը ստացել է տարածքային եւ ռազմավարական առավելություն տվյալ շրջանում, այն է՝ հաջորդ օրը՝ հոկտեմբերի 13-ին, հակառակորդի նշված դիվերսիոն խումբն առանց խոչընդոտների հասել եւ վերահսկողության տակ է վերցրել N զորամասի մշտական տեղակայման վայրը:


Մեկնաբանություններ


Համընկնող լուրեր