Իսրայելը նպաստել է ԼՂ-ում էթնիկ զտումներին.Ի՞նչ եք դուք զգում, երբ տեսնում եք մազապուրծ լինող հայ ընտանիքներ, սարսափ երեխաների աչքերում...
Լեռնային Ղարաբաղի գրեթե բոլոր հայ բնակիչները մեկ գիշերվա ընթացքում փախստական են դարձել ադրբեջանական բանակի բլից-կրիգից հետո, որը վերջ դրեց այդ տարածքի անկախությանը, գրում է Haaretz-ը։«Էթնիկ զտումների ավելի քան 100,000 զոհեր ստիպված են եղել լքել քաղաքներն ու գյուղերը, որտեղ իրենց ընտանիքները ապրել են սերունդներ շարունակ և փախել սահմանից այն կողմ՝ Հայաստան: Օսմանյան կայսրության իշխանության ներքո տեղի ունեցած հայկական Հոլոքոստից ավելի քան 100 տարի անց այս փոքր ազգի անդամները կրկին փախչում են իրենց կյանքի համար՝ վախենալով օկուպացիայից և ճնշումներից:
Սակայն Ադրբեջանը միայնակ չէր այս արշավում։ Իսրայելը ադրբեջանական բանակին տրամադրել է լավագույն և ժամանակակից սպառազինություն, ինչը հնարավորություն է տվել իրականացնել զտման գործողությունը։ Դրանք ներառում էին «երկիր-երկիր» հրթիռներ, հարձակողական անօդաչու թռչող սարքեր, կառավարվող հրթիռներ, հակաօդային պաշտպանության համակարգեր, հրետանի, ականանետեր, տանկի արդիականացման սարքավորումներ, գրոհային հրացաններ, ռազմանավեր, հակատանկային հրթիռներ և, ըստ երևույթին, կիբեր և լրտեսական գործիքներ:
Այժմ, երբ Լեռնային Ղարաբաղում մարտերի արդյունքները պարզ են բոլորի համար, տեղին է հարցնել Իսրայելի պաշտպանական արդյունաբերության ղեկավարներին և բոլոր այն մարդկանց, որոնք աջակցել, օգնել և նպաստել են Ալիևի հետ միլիարդավոր դոլարների գործարքների կնքմանը. Ի՞նչ եք դուք զգում, երբ տեսնում եք մազապուրծ լինող հայ ընտանիքներ, սարսափ երեխաների աչքերում, փախստականների նոր ճամբարներ Հայաստանում:
Արդյո՞ք Մայքլ Ֆեդերմանը (Elbit Systems), Յուվալ Շտայնիցը (Rafael Advanced Defense Systems) և Ամիր Պերեցը (Israel Aerospace Industries) տեսնում են էթնիկ զտումներ և սարսափելի պատերազմական հանցագործություններ, թե՞ միայն իրենց ղեկավարած ընկերությունների շահույթը: Նրանք որևէ կարեկցանք ունե՞ն զոհերի նկատմամբ, թե՞ մտահոգված են միայն իրենց ներդրողների ստացած շահաբաժինների, կառավարությանը վճարվող հոնորարների և բոնուսների հաշվարկով։ Ի՞նչ է կատարվում Պաշտպանական արտահանման կառավարման գործակալության տնօրեն Ռեյչել Քլայնի մտքում, ով գլխավորում էր «բարեփոխումը», որը թուլացրեց նման արտահանումների կանոնակարգերը: Արդյո՞ք նա ուրախ է, որ բոլոր ձևերը ճիշտ են լրացվել, թե՞ նրա սիրտը ցավում է:
Ալիևն առաջին բռնակալը չէ, ում բանակն ապավինում է Իսրայելի զենքին։ Նրան նախորդել են Հարավային Աֆրիկայում ապարտեիդի ռեժիմի ղեկավարները, գեներալներն Արգենտինայում, Պինոչետը Չիլիում, Չինաստանի ռեժիմը և Իրանի շահը։ Ադրբեջանը նավթ է մատակարարում Իսրայելին և օգնում նրան Իրանի հետ առճակատման հարցում։
Եվ այնուամենայնիվ, չնայած այս նախադեպերին և ռազմավարական հիմնավորումներին, Իսրայելի համագործակցությունը Լեռնային Ղարաբաղում էթնիկ զտումների հարցում պահանջում է Իսրայելի արտահանման քաղաքականության փոփոխություն և վաճառքի սահմանափակում ագրեսիվ բռնապետություններին: Իսրայելը նաև պետք է օգնություն ցուցաբերի Հայաստանին՝ օգնելու երկրին ընդունել փախստականներին։
Ինչպես գրել է Haaretz-ը (մարտի 6), Իսրայելը թույլատրել է Ուվդա ավիաբազայից Ադրբեջան տեղափոխել հսկայական քանակությամբ զենք և զինամթերք՝ դեպի Լեռնային Ղարաբաղի ռազմաճակատ: Ի տարբերություն իսրայելական պաշտպանական արդյունաբերության այլ հաճախորդների, որոնք ցանկանում են գաղտնի պահել իրենց հարաբերությունները Իսրայելի հետ, Ադրբեջանի կառավարիչ Իլհամ Ալիևը իրականում սիրում էր ցուցադրել իր կապույտ-սպիտակ զենքի համակարգերը»:
