Ծայրահեղ բացասական հետևանքները ՌԴ-ի համար.եթե Սյունիքը բռնի ուժով զավթվի Ադրբեջանի կողմից
Անդրկովկասում սեպտեմբերյան իրադարձությունները խթան հաղորդեցին իրավիճակի հետագա զարգացմանը։ Գործընթացներն այնքան են արագացել, որ Արցախի հանձնումը կարծես թե հենց սկիզբն է: Հաջորդ փուլը, ըստ ամենայնի, պետք է լինի Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելը Զանգեզուրի միջանցքի բացմամբ՝ առանց Ռուսաստանի Դաշնության մասնակցության, գրում է Rybar պորտալը։Ռուսաստանը, գործող պայմանագրի համաձայն, այն շահառուներից է, որը հարմար չէ հավաքական Արևմուտքին, որը վերահսկվող ուժերի օգնությամբ փորձում է Ռուսաստանին զրկել Հարավային Կովկաս մուտքից։
Իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտության և վաղեմի հակասությունները ուժային ճանապարհով լուծելու համաշխարհային միտումի ֆոնին չի կարելի բացառել Սյունիքով ճանապարհը ուժով առաջ մղելու սցենարը։ Սա կարող է ծայրահեղ բացասական հետևանքներ ունենալ Ռուսաստանի Դաշնության համար։
Ի՞նչ է տալիս Ռուսաստանին Զանգեզուրի միջանցքի վերահսկողությունը
Դրա առավելությունները կարելի է բաժանել տնտեսական և քաղաքական, իսկ դրանք, իրենց հերթին, տեղական (վերաբերում է տարածաշրջանի երկրներին՝ Ադրբեջան, Հայաստան, Թուրքիա և Իրան) և համաշխարհային (Կենտրոնական Ասիա, Ռուսաստան, Բրիտանիա և ԱՄՆ)։
Տնտեսական տեղական
Նոր երթուղին Ռուսաստանի համար ավելի հարմար է լանդշաֆտային և լոգիստիկ առումով։ Բաքվի և Սյունիքի մարզով տարանցումը ժամանակակից երկաթուղիներով և ճանապարհներով ապագայում ավելի ծախսարդյունավետ է:
Նախագծին Ռուսաստանի մասնակցությունը թույլ է տալիս ցամաքային հաղորդակցություն պահպանել Հայաստանի և Իրանի հետ՝ անկախ որևէ մեկից։ Այս տարբերակը, բացի Ռուսաստանի Դաշնության համար ակնհայտ առավելություններից, ձեռնտու կլինի նաև Իրանի համար։
Տնտեսական գլոբալ
Զանգեզուրի միջանցքը սերտորեն միահյուսված է մեկ այլ նախագծի՝ Հյուսիս-Հարավ միջազգային տրանսպորտային միջանցքի հետ։ Եթե հանգամանքները բարենպաստ են, կարելի է համատեղել երկու ռազմավարական կարևոր ճանապարհները։ Սա, անկասկած, էական խթան կհաղորդի ոչ միայն Հարավային Կովկասի, այլեւ Մերձավոր Արեւելքի հետ հաղորդակցությունների զարգացմանը։
Այս իրավիճակը, հաշվի առնելով պատժամիջոցների միջոցով հավաքական Արևմուտքի ակտիվ ճնշումը, փաստացի չեզոքացնում է դրանց ազդեցությունը ռուսական տնտեսության վրա, և ՌԴ իշխանությունները կարող են հեշտությամբ վերակողմնորոշվել այլ ուղղություններով՝ առանց իրենց վնասելու։
Քաղաքական տեղական
Տնտեսական օգուտներից զատ, ռուս սահմանապահների առկայությունը հզոր լծակներ է ապահովում։ Սա տեսականորեն կամրապնդի ռուսական կոնտինգենտի դիրքերը Հայաստանում և հնարավորություն կտա վերականգնել իրավիճակի վերահսկողությունը Արցախում իրադարձությունների ծայրահեղ անհաջող զարգացումից հետո։
Կա նաև լավ այլընտրանք Վրաստանի տարածքով դեպի Թուրքիա երթուղին, որն այժմ միակ կապն է Ռուսաստանի Դաշնության և Թուրքիայի միջև Հարավային Կովկասի միջոցով։ Իհարկե, վրացիները դժվար թե փակեն այս երթուղին (սա կլինի տնտեսական ինքնասպանություն), բայց ցանկացած իրավիճակում պետք է լինի պլան Բ՝ արտակարգ իրադարձությունների դեպքում։
Քաղաքական գլոբալ
Միջազգային ասպարեզում դա զգալիորեն կվերականգնի Ռուսաստանի իմիջը տարածաշրջանում, որը նկատելիորեն տուժել է վերջին մի քանի տարիների ընթացքում, հատկապես Արցախի հանձնումից հետո։
Դա նաև կսահմանափակի մանևրելու հնարավորությունը Կենտրոնական Ասիայի որոշ երկրների համար, որոնք փորձում են հեռանալ Ռուսաստանի հետ համագործակցությունից՝ Արևմուտքին հաճոյանալու և Ռուսաստանի տարածքով տարանցման փոխարինող գտնելու համար:
Ի՞նչ կլինի, եթե 9-րդ կետը չեղյալ հայտարարվի կամ Սյունիքի մարզը բռնի ուժով զավթվի Ադրբեջանի կողմից։
Ըստ էության, տեղի կունենա հակառակը. Ռուսաստանը կկրի և՛ տնտեսական, և՛ քաղաքական վնաս: Հարավային Կովկասում հնարավոր կլինի մոռանալ ցանկացած ազդեցության մասին, Գյումրիում զորախումբը դուրս կբերվի, իսկ Հայաստանի սուբյեկտիվությունը իսպառ կկորչի։
Պետք չէ նույնիսկ մտածել Հյուսիս-Հարավ ՄՏՀ-ի իրականացման մասին։ Այս նախագծի հիմնական խնդիրը Իրանում պատշաճ ենթակառուցվածքների բացակայությունն է։ Միջանցքի գործունեությունը ապահովելու համար ժամանակ է պետք, բայց նման ինտենսիվացման դեպքում հնարավոր է, որ Ռուսաստանի իշխանությունները ժամանակ չունենան, և նախագծի ավարտը պարզապես թույլ չտան։
Իսկ այն ամենը, ինչ տեղի կունենա տարածաշրջանում, տեղի կունենա առանց Ռուսաստանի, և երկիրը կդառնա պասիվ դիտորդ։ Միայն անվերահսկելի տարանցումը վտանգ է ստեղծում Անդրկովկաս արմատական տարրերի ներթափանցման, թմրանյութերի, զենքի մաքսանենգության համար՝ այն ամենը, ինչը կարող է հետագա ապակայունացման նախադրյալներ ստեղծել, այդ թվում՝ Ռուսաստանում, ինչպես նաև Իրանում։
