Բաքվում պատրաստվում են պատերազմի և ուզում են պատրանք ստեղծել՝ իբր Վաշինգտոնի աջակցությունն ունեն. Bell 412 ուղղաթիռի առեղծված
Քաղաքագետ Սուրեն Սարգսյանը ՖԲ-ի իր էջում ներկայացրել է Bell 412 ուղղաթիռների վերաբերյալ ԱՄՆ պաշտոնական պատասխանը: Արդեն մի քանի օր է` Բաքուն թմբկահարում է, թե ԱՄՆ-ից ձեռք է բերել Bell 412 ուղղաթիռներ, անգամ դրանք ցուցադրվել են Բաքվում նախօրեին կայացած զորավարժության ժամանակ:Bell 412 ուղղաթիռները սերտիֆիկացված են՝ որպես քաղաքացիական։ Որպես այդպիսին, Պետդեպի կողմից դրա արտահանման լիցենզիա անհրաժեշտ չէ ինչպես Ադրբեջանի, այնպես էլ Հայաստանի համար` սա է Վաշինգտոնի հակիրճ, սակայն սպառիչ պատասխանը: Փաստորեն ԱՄՆ-ը բաց տեքստով հայտարարել է, որ սպառազինություն չի վաճառել կամ փոխանցել Բաքվին, ինչն առանց այդ էլ կանխատեսելի էր, որովհետև Վաշինգտոնը քանիցս հրապարակավ քննադատել է Մոսկվային` ղարաբաղյան հակամարտության կողմերին սպառազինելու, տարածաշրջանային միլիտարիզացիային նպաստելու համար:
Վաշինգտոնի այս պարզաբանումից հետո, իհարկե, առաջանում են այլ հարցեր, որոնք պետք է լույս սփռեն այս մութ պատմության վրա:
Փաստորեն Բաքվի կողմից այս ուղղաթիռները ձեռք են բերվել որպես քաղաքացիական, հետո նոր ռազմականացվել են։ Այս դեպքում հարց է առաջանում` ո՞ւմ կողմից, արդյո՞ք Ադրբեջանը միայնակ կարող էր անել այս գործողությունը, թե՞ նրան օգնել են, ասենք, Ռուսաստանը կամ Թուրքիան:
Տեսականորեն նույնիսկ չենք բացառում, որ ուղղաթիռները չեն էլ ռազմականացվել` թեև այդ հարցն իսկապես ակտուալ չէ. ավելի կարևոր է այն հանգամանքը, թե ինչո՞ւ կամ ո՞ւմ հրահրմամբ Ադրբեջանը բարձրացրեց այս աղմուկը, որը պատերազմի նախապատրաստական կամպանիայի մի մասն էր, բաղադրիչը:
Բաքվում պատրաստվում են պատերազմի և ուզում են պատրանք ստեղծել, որ այս հարցում ունեն Վաշինգտոնի աջակցությունը: Գործում է պրիմիտիվ, բայց հստակ տրամաբանություն` եթե Վաշինգտոնը սպառազինում է Ադրբեջանին, ուրեմն քաջալերում է նրա ռազմատենչ քաղաքականությունը:
Հիմա պարզվեց, որ Ադրբեջանը` պաշտպանության նախարարի մակարդակով, ստում է, կեղծ փաստերի վրա քարոզչական հիմքեր է նախապատրաստում նոր պատերազմի սանձազերծման համար: Արդյո՞ք Բաքուն ինքնուրույն է որոշել ստվեր նետել ԱՄՆ միջնորդական առաքելության վրա, թե՞ այս մարտավարությունը ռուս-ադրբեջանական նոր պայմանավորվածությունների բաղադրիչ է: Այսինքն, Բաքուն իրականում պատերազմ է սկսում Մոսկվայի լուռ համաձայնությամբ կամ հրահրմամբ, սակայն քարոզչական ֆոն է ստեղծում, թե իբր իր քաղաքականությունն աջակցություն է ստացել Վաշինգտոնում: Սա ռուսական քարոզչության սովորական ձեռագիրն է. օրինակ` բոլորը գիտեն, թե որ երկրի վասալը դարձավ Հայաստանը Հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործությունից հետո, սակայն ռուսական քարոզչությունը մինչև այսօր շրջանառու է դարձնում «ամերիկյան հետքի» մասին կեղծ թեզը` այն պրիմիտիվ փաստարկով, որ ոճրագործության օրը Երևանում է գտնվել ԱՄՆ պետքարտուղարի տեղակալը:
Ամեն դեպքում` անգամ քարոզչական այս զեղծարարությունը հուշում է, որ Ադրբեջանը պատրաստվում է պատերազմի` միտումնավոր շփոթ առաջացնելով իր հնարավոր հովանավորների հարցում:
