Արդյո՞ք ՀՀ վարորդական իրավունքների ճանաչման հարցը պատասխան է Հայաստանի վերջին ոչ բարեկամական դիրքորոշմանը
Ukraina.ru-ն գրում է, որ Պետդումայի պատգամավորների որոշումը հետաձգել հայկական վարորդական վկայականների ճանաչման հարցը, լիովին արդարացված է, քանի որ դա կպաշտպանի երկրի քաղաքացիների շահերը, կարծում է քաղաքագետ Ռոստիսլավ Իշչենկոն։ Այս մասին նա ասել է Ukraina.ru-ին տված հարցազրույցում։Հիշեցնենք, որ Ռուսաստանի Դաշնության Պետդուման նախօրեին հետաձգել էր հայկական վարորդական վկայականները ռուսական տաքսի ծառայություններում աշխատելու համար պիտանի ճանաչելու հարցի քննարկումը։ Պետդումայի նախագահ Վյաչեսլավ Վոլոդինի խոսքով, դա պայմանավորված է նրանով, որ Հայաստանը ոչ մի քայլ չի ձեռնարկում ռուսաց լեզվի կարգավիճակի ամրապնդման ուղղությամբ։ Համաձայն օրենսդրական նորմերի, այն օտարերկրյա պետությունների իրավատերերը, որտեղ ռուսերենը պաշտոնական լեզուն է, կարող են աշխատել ուղևորների փոխադրման հետ կապված ռուսական կառույցներում։ Դրանք են Ղազախստանն ու Ղրղզստանը, ինչպես նաև Բելառուսը, որտեղ ռուսերենը պաշտոնական լեզուներից մեկն է։
-Ռոստիսլավ, ՌԴ Պետդուման չճանաչեց հայկական վարորդական իրավունքը, ավելի ճիշտ՝ պատգամավորներն անորոշ ժամանակով հետաձգեցին այդ հարցի քննարկումը։ Ինչպե՞ս եք գնահատում այդ քայլը։ Ոմանք մեկնաբանելիս հիշում են «Պոկրովսկի դարպասներ» ֆիլմից մի արտահայտություն. «Քիչ է, Խոբոտով»։ Ի՞նչ քայլեր կարող են հետևել դրան:
- Գիտե՞ք, ես չեմ կարծում, որ դա այդպես է փոքր քայլ է մարդկանց համար: Չգիտեմ, ճիշտն ասած, ինչ էին մտածում այնտեղ պատգամավորները, յուրաքանչյուրն առանձին, երբ քվեարկեցին, բայց փաստ է այն, որ Հայաստանում հիմա շատ մեծ խնդիրներ կան։ Ղարաբաղի հայ բնակչությունն արդեն Հայաստանում են։ Բայց Հայաստանը լրիվ աղքատ երկիր է, ու այնտեղ մի քանի տասնյակ հազար նոր սոված բերաններ բոլորովին անտանելի վիճակ են ստեղծելու։ Եվ մենք լիովին կարող ենք ակնկալել միգրացիայի նոր ալիք Հայաստանից դեպի Ռուսաստան։ Բայց վարորդական վկայականը, եթե ճանաչված է Ռուսաստանում, հնարավորություն է տալիս անմիջապես աշխատանք գտնել՝ վարել տաքսի, ավտոբուս, տրոլեյբուս՝ կախված լիցենզիայի կատեգորիայից:
Գիտե՞ք, Երևանը հայկական չափանիշներով բավականին մեծ քաղաք է, բայց դա Մոսկվա չէ, և այնտեղ երթևեկությունը բոլորովին այլ է։ Եվ մարդկանց համար բավականին դժվար է հարմարվել Մոսկվայի փողոցային երթևեկության պայմաններին. անգամ ռուսների համար։ Հետևաբար, նույնիսկ այս տեսանկյունից նայելով նման քայլը կարելի է զգույշ անվանել։ Ոչ ոք չի խանգարում մարդկանց նոր վկայական ստանալ այստեղ՝ Ռուսաստանում։ Շատ երկրներ չեն ճանաչում այլ պետությունների վարորդական իրավունքները, այդ թվում այն պատճառով, որ կանոններում կան նրբերանգներ։ Այդ կանոնների իրականացման համար նույնիսկ ոստիկանության պահանջներում կան նրբերանգներ։ Ուստի ես չեմ կարծում, որ դա զուտ պատասխան է Հայաստանի վերջին ոչ բարեկամական դիրքորոշմանը։ Այսինքն միգուցե որոշ պատգամավորներ դա համարել են ինչ-որ պատասխան, բայց պատասխանի համար դա իսկապես մանր է։
Իրականում դա Ռուսաստանի քաղաքացիների շահերը պաշտպանելու համար է... Այնքան դեպքեր են եղել, կա ընդհանուր իրավիճակ, երբ ինչ-որ հյուր՝ ինքնաթափ բեռնատարի վարորդը սխալ ճանապարհով է գնացել, թեքվել, քանի որ նրանց մոտ այդ կերպ են վարում: Կա՛մ տաքսու վարորդն է սխալ ճանապարհով գնացել, կա՛մ ավտոբուսի վարորդը քնել է, կա՛մ սխալ է գնացել, մարդիկ են մահացել...
Դա զանգվածային երևույթ էր։ Հիմա դրա դեմ շարունակում են պայքարել, քանի որ մեկ տարում չի կարելի արմատախիլ անել, հինգ տարում էլ չի կարելի արմատախիլ անել։ Ավելի լավ է անվտանգ խաղալ:
Ես այստեղ առանձնահատուկ խնդիր չեմ տեսնում։ Տեսեք, վարորդական իրավունքները ճանաչելուց հրաժարվելը հայկական լոլիկից կամ հայկական կոնյակ հրաժարվելը չէ։ Հիմա, եթե Ռուսաստանում արգելեին հայկական կոնյակը, և միշտ էլ պատճառ կլինի, քանի որ պարզ է, որ այդ կոնյակից միայն Մոսկվայում ավելի շատ է վաճառվում, քան արտադրվում է Հայաստանում, դա հարված կլիներ։ Դա լուրջ հարված կլինի նաև Հայաստանի տնտեսության համար, քանի որ նրանք արտահանման շատ ճյուղեր չունեն։ Եվ ամենակարևորը. հայկական կոնյակը չի կարելի տանել ոչ Թուրքիա, ոչ Իրան, ոչ էլ Ֆրանսիա։ Եթե նույնիսկ ԱՄՆ տանեն, ապա, կարծում եմ, մի երկու տուփ՝ ժամանակին այնտեղ տեղափոխված հայերի համար, որպես հուշանվեր։ Իսկ վարորդական իրավունքի մասով... Եթե տեղափոխվում ես այստեղ ու ուզում ես աշխատել, ուրեմն վարորդական իրավունք ստացիր։ Դա այնքան էլ մեծ խնդիր չէ:
