Ո՞ր դեղերը չեն մտնի էլեկտրոնային դեղատոմսերով վաճառվողների ցանկ․ «Իրավունք»          Նիկոլ Փաշինյանի նյարդերը տեղի են տվել․ «Իրավունք»       Անկում տարադրամի շուկայում. ինչ փոխարժեքներ են սահմանվել մարտի 29-ի համար    

23 հուն 2022 14:21

Հատուկ գործողություն Ռուսաստանի դեմ. ինչպե՞ս է Արևմուտքը հետխորհրդային ԶԼՄ-ներին ուղղում Մոսկվայի դեմ. «Փաստ»

ria.ru-ն գրում է, որ Ուկրաինայում ակտիվ ռազմական գործողությունները շարունակվում են արդեն չորրորդ ամիսը: Հետխորհրդային տարածքում Ռուսաստանի գործընկերների և դաշնակիցների մեծ մասը տարբեր պատճառներով նախընտրել են հնարավորինս հեռու մնալ հակամարտությունից: Ընդ որում, այդ երկրներում լրատվամիջոցները կա՛մ խուսափում են գնահատականներից, կա՛մ տուրք են տալիս արևմտյան քարոզչությանը՝ կոշտ քննադատության ենթարկելով Մոսկվային։ Բելառուսական բոլոր լրատվամիջոցներն այժմ կենտրոնացել են այն ամենի վրա, ինչ կատարվում է Ուկրաինայում և դրա շուրջ։ Մոսկվայի դեմ արևմտյան բազմաթիվ պատժամիջոցները տարածվել են նաև Մինսկի վրա։


Ուստի, տեղական լրատվամիջոցները կարծիք են հայտնում, որ Ուկրաինան միտումնավոր է Բելառուսին ներքաշում հակամարտության մեջ։ Արդյունքում բելառուսական լրատվամիջոցներն անխնա քննադատում են Վլադիմիր Զելենսկուն «դրսից» կառավարվելու, սեփական երկրի հանդեպ անպատասխանատու վերաբերմունքի և Ռուսաստանի հանդեպ թշնամանքի համար։ Եվ, հակառակը, նրանք համակրում են շարքային ուկրաինացիներին, մաղթում նրանց խաղաղություն և նախկին եղբայրական հարաբերությունների վերականգնում ռուսների ու բելառուսների հետ։ Ռուսաստանը Կովկասում ունի երկու գործընկեր՝ Հայաստանը՝ ՀԱՊԿ և ԵԱՏՄ անդամ, և Ադրբեջանը, որը կապված է Մոսկվայի հետ «Դաշնակիցների փոխգործակցության մասին» հռչակագրով: Հայկական մամուլի համար Ուկրաինայի դեպքերն ակնհայտորեն առաջնային չեն:


Բավական են սեփական խնդիրները՝ ընդդիմության բողոքի ցույցերը, որոնք շարունակվում են արդեն երկրորդ ամիսը, բանակցությունները Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ, Լեռնային Ղարաբաղի ճակատագիրը։ Դոնբասի հակամարտությանը հատուկ ուշադրություն են դարձնում միայն արևմուտքի կողմից ֆինանսավորվող ռեսուրսները, մասնավորապես՝ Lragir.am-ը, Factor.am-ը և Azatutyun.am-ը։ Հասկանալի պատճառներով նրանք կոշտ քննադատության են ենթարկում Մոսկվային։ Օրինակ՝ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի խոսքերը, թե Պետրոս Առաջինը վերադարձրել և ուժեղացրել է Ռուսական Կայսրության տարածքները, Lragir.am-ի խմբագիրները խեղաթյուրել և մեկնաբանել են որպես ոտնձգություն Հայաստանի ինքնիշխանության դեմ։ Կարծես թե հայկական լրատվամիջոցների լսարանը անհանգստացած է նրանով, որ հատուկ գործողության պատճառով աշխարհաքաղաքական ասպարեզում Ռուսաստանի դիրքերը կսասանվեն, և նրա մերձավոր դաշնակից Հայաստանը միայնակ կմնա Ադրբեջանի և Թուրքիայի դեմ։ Ադրբեջանական լրատվամիջոցների տեսանկյունից ԴԺՀ-ն և ԼԺՀ-ն նույն անջատողական միավորներն են, ինչ ինքնահռչակ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը։ Ըստ այդմ, Դոնեցկի և Լուգանսկի բնակչության նկատմամբ համակրանք չկա, իսկ Ազգային գումարտակների և Ուկրաինայի զինված ուժերի մարտիկները հաճախ հերոսացվում են։ Օրինակ Caliber.az կայքը հարցազրույց է հրապարակել ազգությամբ ադրբեջանցի ուկրաինացի զինվորականներից մեկի հետ։ Նա ներկայիս իրադարձությունները համեմատել է «իր պատմական հայրենիքի տարածքային ամբողջականության համար մղվող պայքարի հետ»։


Մարտի սկզբին Haqqin.az-ը Խարկովից մի քանի ռեպորտաժ էր հրապարակել այնպիսի արյունալի մանրամասներով, որոնց կարող էր նախանձել անգամ ուկրաինական քարոզչությունը։ Այժմ լրագրողները վրդովված են Ուկրաինային տարածքային զիջումների համոզելու արևմտյան քաղաքական գործիչների փորձերից։ Կենտրոնական Ասիայի երկրներում համեմատաբար քիչ է գրվում ուկրաինական ճգնաժամի մասին, այդ մարտերը դեռ բավականին հեռու են, և ընթերցողներն այնքան էլ անհանգստացած չեն: Բացի այդ, տեղական իշխանությունները չեն ցանկանում փչացնել հարաբերությունները որևէ մեկի հետ իրենց անմիջականորեն չվերաբերող կոնֆլիկտի պատճառով։ Օրինակ՝ Տաջիկստանում լրատվամիջոցները հակված են խուսափել վերլուծություններից և սահմանափակվում են միայն նորություններով։ Ղազախստանում բազմաթիվ լրատվամիջոցներ գործարկել են նորությունների հոսք, որտեղ հնարավոր է հետևել կատարվածի տարեգրությանը: Հիմնական հարցը, որ տալիս են ղազախ լրագրողները, այն է, թե արդյո՞ք նրանք կարող են հեռու մնալ այդ ամենից, և ինչպե՞ս կարելի է պաշտպանել սեփական տնտեսությունը:


«ՌԻԱ Նովոստիի» հետ զրուցած փորձագետները կարծիք են հայտնել, որ հետխորհրդային տարածքում ԶԼՄ-ների ոչ միանշանակ արձագանքը կապված է ոչ միայն այդ երկրների՝ չմիջամտելու պաշտոնական քաղաքականության, այլ նաև արևմտյան կազմակերպությունների գործունեության հետ։ «Աշխարհում շատ քիչ պետություններ կան, որոնք պատրաստ են բացահայտորեն չենթարկվել կոլեկտիվ Արևմուտքին, և դա օգտագործում են Մոսկվայի հակառակորդները, որոնք վերջին մի քանի տարվա ընթացքում կարողացել են ձևավորել այնպիսի զրպարտիչ կարծրատիպեր, որոնք այժմ դժվար է շրջել, բայց հնարավոր է։ Կարծում եմ, որ մենք պետք է ավելի շատ շփվենք հարևան երկրների լրագրողների հետ, կազմակերպենք գործուղումներ, վերապատրաստման դասընթացներ և այլն»,- ասել է Խաղաղապահ նախաձեռնությունների և կոնֆլիկտաբանության ինստիտուտի ղեկավար Դենիս Դենիսովը:


Արևմտյան հասարակական կազմակերպություններն իրենց հերթին կենտրոնանում են ինտերնետ ռեսուրսների վրա և սերտորեն համագործակցում են բլոգերների հետ, որոնցից յուրաքանչյուրը վերածվում է լիարժեք մարտական միավորի: Միաժամանակ, ազդեցության արևմտյան գործակալները լսարանին համոզում են սեփական երկրների ինքնիշխանության ամրապնդման պատրվակով Ռուսաստանից հեռու մնալու անհրաժեշտության մեջ։ Փորձագետները համակարծիք են, որ լրատվամիջոցներում հակառուսական ճակատը սկսել է ձևավորվել 2022 թվականի փետրվարի 24-ից էլ շատ առաջ, իսկ հատուկ գործողությունը դարձել է ուղղակի միայն ֆորմալ պատրվակ լայնամասշտաբ 


Մեկնաբանություններ


Համընկնող լուրեր