Ինչո՞ւ է լռում Ռուսաստանը.«թուրքական դաշտում» խաղացողները շատ են,ռուսական դիրքերն այստեղ ավելի ամուր են, քան ուկրաինացիներինը
crimea.ria.ru-ն գրում է, որ Ռուսաստանը տնտեսական և քաղաքական օգուտներ ստանալու համար ստիպված է սերտ հարաբերություններ կառուցել Թուրքիայի հետ, և դա չնայած այն հանգամանքին, որ Անկարան մեծացնում է իր զենքի մատակարարումները Ուկրաինա։ crimea.ria.ru-ին նման կարծիք է հայտնել ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի Շանհայի համագործակցության կազմակերպության եվրասիական ինտեգրման և զարգացման բաժնի ղեկավար, ռազմական փորձագետ և քաղաքագետ Վլադիմիր Եվսեևը։Հիշեցնենք, որ վերջերս Թուրքիայում Ռուսաստանի դեսպան Ալեքսեյ Երխովը RIA Novosti-ին տված հարցազրույցում ասել էր, որ Անկարան շարունակում է զենք մատակարարել Կիևին, ընդ որում նկատելի է դրանց տեսականին ընդլայնելու միտում։ Ավելին, այս օրերին ռուս փրկարարների և բժիշկների խումբը ակտիվորեն ներգրավված է որոնողափրկարարական աշխատանքներում Թուրքիայի ավերիչ երկրաշարժից տուժած շրջաններում։
Եվսեևի խոսքով Ռուսաստանի Դաշնությունը շարունակում է զարգացնել հարաբերությունները Թուրքիայի հետ չնայած երկկողմ հարաբերություններում առկա շատ լուրջ հարցերին, այդ թվում Ուկրաինային թուրքական զենք մատակարարելու պատճառով։ Այսպիսով, բացի «Բայրաքթար» հարվածային անօդաչու թռչող սարքերից Կիևը Անկարայից ստանում է զրահատեխնիկա, հրետանի, էլեկտրոնային պատերազմի սարքավորումներ և զինամթերք։
«Ուկրաինայի հարցում դիրքորոշումների նման լուրջ տարաձայնություն կա, դա պայմանավորված է երկու պատճառով: Առաջինն այն է, որ Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի անդամ է և տնտեսական տեսակետից կախված է ԱՄՆ-ից, երկրորդը այն է, որ Թուրքիան հարաբերություններ է պահպանում Ուկրաինայի հետ, քանի որ նա ելք ունի դեպի Սև ծով, և եթե մենք լուծենք ուկրաինական խնդիրը եւ զրկենք Ուկրաինային դեպի Սև ծով ելքից, կարծում եմ, որ Թուրքիայի դիրքորոշումը որակապես կփոխվի»,- ասել է քաղաքագետը։
Բացի ուկրաինական խնդրից, Անկարան ոտնահարում է ռուսական ազգային շահերը միջամտելով հետխորհրդային հանրապետությունների (Ղազախստան, Ղրղզստան, Ուզբեկստան, Հայաստան և Ադրբեջան) ներքին գործերին։ Միևնույն ժամանակ, Թուրքիան օգտակար է Ռուսաստանին որպես պետության, որով հնարավոր է տեղափոխել ածխաջրածիններ, նշել է վերլուծաբանը։ Երկու երկրները նաև որոշակի փոխազդեցություններ ունեն Սիրիայի հարցում, ընդհանուր շահեր առողջարանային և զբոսաշրջության ոլորտում և շփման այլ կետերում։
«Իհարկե, Թուրքիայի հետ հարաբերությունները վերցնելն ու դադարեցնելը շատ հեշտ է, բայց մենք փորձում ենք նման հարաբերություններ կառուցել նրա հետ նույնիսկ հաշվի առնելով շատ լուրջ հարցերը։ Այո, շատ դժվար է, նման քաղաքականությունը բավականին հակասական է, բայց դրանց դադարեցումը մեզ որոշակի այնպիսի առավելություններ չի տա, հանուն որոնց կարելի էր դա անել»,- համոզված է փորձագետը։
Երկրաշարժից տուժած Թուրքիա ռուս փրկարարներ և բժիշկներ ուղարկելը նույնպես շատ կարևոր քաղաքական պահ է, նշել է Եվսեևը։
«Մենք հիմք ենք ստեղծում ապագայի համար, մայիսի կեսերին Թուրքիայում պետք է անցկացվեն նախագահական ընտրություններ, Արտակարգ իրավիճակների նախարարության առաքելություն ուղարկելով մենք աշխատում ենք ոչ այնքան երկրի ղեկավարության, որքան վերնախավի և տեղի բնակչության հետ։ Ուղարկելով մեր փրկարարներին մենք մի տեսակ աշխատում ենք ապագայի համար»,- պարզաբանել է նա։
Քաղաքագետի խոսքով, այսօր շատ երկրների ղեկավարներ են փորձում խաղալ «թուրքական դաշտում», այդ թվում Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին, ով ևս ցավակցություն է հայտնել երկրաշարժի հետևանքների կապակցությամբ և հայտարարել Կիևի կողմից Թուրքիային մարդասիրական օգնություն տրամադրելու մասին։ Բայց առայժմ ռուսական դիրքերը «թուրքական դաշտում» ավելի ամուր են, քան ուկրաինացիներինը։
«Եթե երկար ժամանակի համար ես աշխատում, ապա պետք է փրկարարներ ուղարկել: Թուրքիայի նկատմամբ մեր քաղաքականությունը երկարաժամկետ է, և մենք փորձում ենք պահպանել Թուրքիայում բարենպաստ հասարակական կարծիք, նույնիսկ նման իրավիճակում»,- եզրափակել է Եվսեևը։
