Արդյո՞ք նարկոզը ազդում է կյանքի տևողության վրա
Կարծիք կա, որ անզգայացումն ազդում է կյանքի տևողության վրա: Դա այդպես չէ: Եթե ընդհանուր անզգայացումը նորմալ է ընթացել, ապա օրգանիզմի վրա նրա վնասը նվազագույն է:Կա վտանգ նարկոզից հետո գիտակցության չգալու: Համաձայն վիճակագրության՝ 250,000 վիրահատություններից մեկը կարող է մահվան ելքով ավարտվել:
Որոշ բուժառուների մոտ անզգայացումից հետո կարող են դիտվել կոգնիտիվ դիսֆունկցիաներ: Դրանում դեր ունի նաև վիրահատական սթրեսը: Հաճախ նման խանգարումներ լինում են ծերերի մոտ, որոնց մոտ առկա են գլխուղեղի անոթների ախտաբանություն:
Անեսթեզիոլոգները հաշվի են առնում բոլոր այս նրբությունները և աշխատում են ճիշտ ընտրել ցավազրկող դեղորայքը, դեղաչափը, որպեսզի խուսափեն հնարավոր բարդություններից:
Եթե խոսենք 60-2000-ականներին օգտագործվող անզգայացման մասին, ապա այդ նյութերի վնասակար ազդեցության մակարդակը շատ բարձր է եղել, և, բնականաբար, նման միջամտություններն իրենց հետքը են թողել օրգանիզմի վրա։
Բայց արդյո՞ք նրանք ժամանակ են խլել ձեր կյանքից, և եթե խլել են, ապա որքան: Մենք երբեք չենք կարողանա այս հարցի պատասխանը ստանալ, թեկուզ միայն այն պատճառով, որ անհնար է նման ուսումնասիրություն իրականացնել։ Մեզանից ոչ ոք չգիտի, թե որքան ժամանակ է հատկացրել կյանքը, ուստի անհնար է չափել իրականում ապրած և «պլանավորված» ժամանակի տարբերությունը: Ժամանակակից դեղամիջոցները նվազագույն թվով բարդություններ են տալիս, ինչը նշանակում է, որ երկարաժամկետ հետևանքները ավելի քիչ վտանգավոր կլինեն, բայց դրանք չեն կարող լիովին բացառվել:
Մենք մեր կյանքում ոչ այնքան հաճախ ենք ենթարկվում ընդհանուր անզգայացման, հաճախ ոչ ավելի, քան 3 անգամ։ Սա ԱՀԿ վիճակագրությամբ սահմանված միջին ցուցանիշն է։ Եվ չենք կարծում, որ անզգայացումը կարող է ավելի շատ կյանք խլել, քան ալկոհոլը, նիկոտինը և այլ վատ սովորությունները, որոնց նկատմամբ գրեթե յուրաքանչյուր մարդ այս կամ այն չափով հակում ունի:
