Հայաստանը Ռուսաստանին հակադրելու փորձեր կան.Ռուսաստանը վատ, ծուռ, թեք, բայց ինչ-որ բան անում է
Մենք տեսնում ենք Հայաստանը Ռուսաստանին հակադրելու եւ ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտի աշխատանքը վարկաբեկելու լուրջ փորձեր՝ ցույց տալով դրա անօգտակարությունը։ Այս մասին հունվարի 26-ին տեսակամուրջի ժամանակ հայտարարեց Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարության ՄՄՀՊԻ Միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող, քաղաքական գիտությունների թեկնածու Սերգեյ Մարկեդոնովը։«Այն, ինչ մենք այսօր տեսնում ենք՝ թեստ է Կովկասում Ռուսաստանի եւ ռուս-հայկական հարաբերությունների համար: Անցյալ տարվա ընթացքում շատ կարեւոր փոփոխություններ են ի հայտ եկել, այդ թվում փոփոխություններ, որոնք ազդում են ռուս-հայկական երկկողմ հարաբերությունների, կովկասյան տարածաշրջանում տիրող իրավիճակի վրա։
Մինչեւ 2022 թվականը հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը, ԼՂ հիմնախնդիրը միակ եզակի կետն էր հետխորհրդային տարածքում, որտեղ Ռուսաստանն ու Արեւմուտքը համագործակցում էին։ Դա տեղի էր ունենում, քանր որ հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը չէր դիտարկվում ՆԱՏՕ-ի ընդլայնման համատեքստում եւ չէր դիտարկվում Արեւմուտքում որպես ռուսական ռեւիզիոնիզմի դեպք:
Դրան վերջ դրվեց 2022 թվականի ապրիլից, երբ Մինսկի խումբը դադարեց գործել որպես ձեւաչափ, մրցակցության լրացուցիչ գիծ բացվեց Հայաստանի եւ Ադրբեջանի, Ադրբեջանի եւ չճանաչված Լեռնային Ղարաբաղի միջեւ։
2021 թվականի վերջի իրադարձություններն ընկալվում են որպես այլ պատմության, այլ դարի սյուժե։ Արեւմուտքի մամուլի հաղորդագրություններում խաղաղապահ առաքելության եւ սահմանի սահմանազատման եւ սահմանագծման ուղղությամբ Ռուսաստանի հսկայական աշխատանքի մասին ընդհանրապես չի հիշատակվում։
Ակնհայտ են նոր կարգավիճակը, որը ձեւավորվել է 2020 թվականի հայ-ադրբեջանական առճակատումից հետո, վերանայելու փորձերը։
Հասկանալի է, որ Ռուսաստանը, զբաղված լինելով ուկրաինական ուղղությամբ, ավելացող պատժամիջոցների, Արեւմուտքի հետ չդադարող առճակատման պայմաններում մեծապես կախված է Թուրքիայից եւ Ադրբեջանից։ Ռուսաստանը լրացուցիչ խնդիրներ չի ցանկանում, նա ստիպված է մեղմ արձագանքել:
Այս առումով հայ հասարակությունում տեսնում ենք մեծ սպասումների ակնկալիք. հանկարծ Ֆրանսիան Հայաստանի համար հույս է դառնում։ Այն, որ Մակրոնը սոցցանցերում 5-10 գրառում էր արել, որտեղ աջակցել էր Հայաստանին, դրանից իրավիճակը չի փոխվում:
Ռուսաստանը վատ, ծուռ, թեք, բայց ինչ-որ բան անում է, եւ դա փոխել բարեմաղթանքներով, մեղմ ասած, հարց է առաջացնում. Ակնհայտ է, որ արեւմտյան քաղաքականությունն ուղղված է Ռուսաստանին դուրսմղելուն։
Բլինքենի եւ Ալիեւի վերջին հեռախոսազրույցն արդեն ազդանշան է, որ ահա՝ մենք կարող ենք պնդել, եւ Ադրբեջանը ինչ-որ բան կանի, իսկ Մոսկվան՝ ոչ։
Ես նաեւ քննադատական սլաքները կուղղեի մեր բարձր պաշտոններին այն առումով, որ մենք պետք է ավելի ակտիվորեն առաջ տանենք մեր դիրքորոշումը:
Մենք ինչ-որ բարեմիտ զգացողություն ունենք, որ Հայաստանը մեր դաշնակիցն է եւ հետեւաբար, ինչի համար է պետք ավելորդ անգամ ինչ-որ բան բացատրել: Բոլորին չէ, որ ամեն ինչ պարզ է եւ անգամ պարզ բաները պետք է պարզաբանել:
Սահմանների սահմանազատման եւ սահմանագծման քարտեզները (աշխարհագրական եւ քաղաքական) գտնվում են Ռուսաստանի մոտ եւ իրական խաղաղապահ առաքելությունն ու իրական կարգավորումը նույնպես Ռուսաստանի ձեռքում է։
Եթե Հայաստանն ու Ռուսաստանը խնդիրներ ունեն, ապա մենք պետք է ազնիվ եւ անկեղծ խոսենք այդ մասին, քանի որ եթե մենք լռենք, մեր փոխարեն կխոսեն ուրիշները, եւ միշտ չէ, որ մեր շահերից ելնելով»,- նշեց փորձագետը։
.jpg)
