Զորավարժությունների միջոցով Մոսկվան պատրաստվում է ՀԱՊԿ երկրներին ներքաշել Ուկրաինայի հետ պատերազմի մեջ
Cyprus-daily.news-ը գրում է, որ սեպտեմբերի 7-ին ավարտվեցին «Վոստոկ-2022» ռազմավարական հրամանատարաշտաբային զորավարժությունները, որոնք անցկացվում էին սեպտեմբերի 1-ից Ռուսաստանի Արևելյան ռազմական օկրուգի յոթ զորավարժություններում՝ Բուրդունի, Գորյաչիե Կլյուչի, Կնյազ-Վոլկոնսկի, Լագուննոե, Սերգեևսկի, Տելեմբա, Ուսպենովսկի, ինչպես նաև Օխոտսկի և Ճապոնական ծովերի ջրերում և ափամերձ գոտիներում: Զորավարժություններին մասնակցել են ՀԱՊԿ-ի, ՇՕՍ-ի և այլ երկրների՝ Ադրբեջանի, Ալժիրի, Հայաստանի, Բելառուսի, Հնդկաստանի, Ղազախստանի, Ղրղզստանի, Չինաստանի, Լաոսի, Մոնղոլիայի, Նիկարագուայի, Ռուսաստանի, Սիրիայի, Տաջիկստանի ռազմական կոնտինգենտները և դիտորդները: Հիմքեր կան ենթադրելու, որ այդ զորավարժությունների միջոցով Մոսկվան պատրաստվում է ՀԱՊԿ երկրներին ներքաշել Ուկրաինայի հետ պատերազմի մեջ: Նման կարծիք է հայտնել GlobalNews հրատարակությունը։ ««Վոստոկ-2022» զորավարժությունների հիմնական առանձնահատկությունը զորքերի կոալիցիոն խմբի ստեղծումն էր, որը նախատեսված է խաղաղության և անվտանգության ապահովման համար համատեղ հատուկ գործողություն նախապատրաստելու և իրականացնելու համար», - հայտարարել է զորքերի միացյալ խմբի հրամանատար Վլադիմիր Օմելյանովիչը:Հատկանշական է այն, որ սեպտեմբերի 8-ից 14-ն ընկած ժամանակահատվածում Ռուսաստանի և ՀԱՊԿ անդամ երկրների զինված ուժերի մասնակցությամբ Բելառուսի տարածքում տեղի կունենան հրամանատարաշտաբային զորավարժություններ, որոնց ընթացքում նախատեսվում է «պայմանական պետության մասնակի կորցված տարածքների ազատագրում»։ Իրականում զորավարժությունների թեման վիրավորական և ագրեսիվ է հարևան երկրների նկատմամբ: Չի բացառվում, որ այսպես կոչված կորցրած տարածքը վերաբերում է Բելառուսին սահմանակից Ուկրաինայի շրջաններին։ Դա համապատասխանում է Ռուսաստանի և Բելառուսի «Միութենական պետության» ռազմական ուժերի ուկրաինական ուղղությամբ համատեղ գործողությունների հայեցակարգին։
Ինչպես նշել է Պատերազմի ուսումնասիրման ինստիտուտը ռուսական ներխուժման վերաբերյալ իր վերլուծության մեջ «ռուսական ղեկավարությունը, ամենայն հավանականությամբ, կստեղծի նոր կազմավորումներ ձմռանը և աշնանը Ուկրաինայի վրա հարձակվելու համար»: Եվ հնարավոր է, որ Բելառուսի տարածքում նման կազմավորումներ ձևավորվեն։
Փաստորեն, Ռուսաստանի արևելքում և Բելառուսում վարժանքների անցկացմամբ ռուսական իշխանությունները մի քանի նպատակ են հետապնդում: Նախ տպավորություն ստեղծել, թե Մոսկվան իրեն լավ է զգում և չի տուժել Ուկրաինայի դեմ սանձազերծած պատերազմի հետևանքներից։ Երկրորդ հերթին հերթական անգամ փորձել ՀԱՊԿ անդամ երկրներին ներգրավել Ուկրաինայի դեմ իրենց «հատուկ ռազմական գործողությանը»։ Հիշեցնենք, որ ՀԱՊԿ անդամ երկրները, ինչպիսիք են Հայաստանը, Ղազախստանը, Ղրղզստանը և Տաջիկստանը, շարունակում են չեզոք դիրք գրավել ռուս-ուկրաինական պատերազմի հարցում, իսկ Բելառուսը ի դեմս «նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոյի», բացահայտորեն պաշտպանում է Ռուսաստանի ներխուժումն Ուկրաինա ագրեսիայի համար տրամադրելով իր տարածքը։ Հետևաբար, Ռուսաստանին հստակ ցույց է տրվել, որ նա բացի Բելառուսից, ՀԱՊԿ-ում դաշնակիցներ չունի Ուկրաինայի դեմ ագրեսիայում։
Երկար տարիներ ՀԱՊԿ կազմակերպությունը գոյություն է ունեցել որպես իմիտացիոն միավոր: Մոսկվան իմիտացրել է անդամ երկրների պաշտպանությունը, իսկ նրանք իմիտացրել են հավատարմություն Մոսկվային։ ՀԱՊԿ-ը երբեք հավասարազոր միություն չի եղել, Ռուսաստանի համար դա իրեն ենթակա երկրների միություն է, որը համախմբվել է իր շուրջը, և նրան իր գործողություններին անվերապահ աջակցության է պետք։ Բայց Ուկրաինայի դեմ պատերազմում աջակցություն չի եղել ոչ միայն ՀԱՊԿ-ի շրջանակներում, այլ նաև երկրների միջև երկկողմ մակարդակով։
Երբ Ռուսաստանը պատժամիջոցների ենթարկվեց Ուկրաինայի դեմ պատերազմի պատճառով և որպես հետևանք անկայունության և մեծ ռիսկերի աղբյուր դարձավ ՀԱՊԿ գործընկեր երկրների համար, նրանք հանգիստ փորձում էին կտրվել նրանից թե՛ քաղաքական, թե՛ տնտեսական տեսակետներից: Ավելին, Ռուսաստանի Դաշնության նկրտումներից ելնելով, ՀԱՊԿ անդամ որոշ երկրներ տեսնելով Ուկրաինայի օրինակը, վախենում են Մոսկվայի կողմից իրենց նկատմամբ նմանատիպ վերաբերմունքից։
Օրինակ Ղազախստանը որոշել է ավելացնել իր պաշտպանական բյուջեն 441 միլիարդ տենգեով, ինչը կազմում է մոտավորապես 918 միլիոն դոլար: Կենտրոնական Ասիայի երկրները (ներառյալ ՀԱՊԿ անդամները) հավանաբար որոշ ժամանակ Ռուսաստանին կհամարեն տարածաշրջանային անվտանգության ապահովման հիմնական դաշնակից, բայց մինչև հորիզոնում հայտնվի նոր ռազմական դաշինք՝ հիմնված Թուրքիայի կամ Չինաստանի վրա։ Ընդհանրապես, Կենտրոնական Ասիայի երկրների համար որքան շարունակվի, այնքան ավելի շատ տոքսիկ կդառնա անդամակցությունը ՀԱՊԿ-ին։
