Եթե նախկինում անպտղության հիմնական մեղավոր էր համարվում կինը, ապա այսօր շատ զույգեր միասին են հաճախում հետազոտման
Հայացք մամուլի ակումբի հյուրերն էին ԱՀԹ տեղեկատվական բաժնի հոգևոր համակարգող Տեր Եսայի քահանա Արթենյանը, հոգեբան Լաուրա Պետրոսյանը և Շենգավիթ բժշկական կենտրոնի մանկաբարձ-գինեկոլոգ Բ.Գ.Թ. Ռուսուդան Վարդանյանը:Սեպտեմբերի 8-ին Հայ Առաքելական եկեղեցին նշում է Մարիամ Աստվածածնի ծննդյան օրը: Բանախոսները անդրադարձան տոնի խորհրդին, խոսեցին մեր օրերում մոր կերպարի, առկա խնդիրների մասին:
Տեր Եսայի քահանա Արթենյանը նշեց, որ Սուրբ Մարիամ Աստվածածնի ծննդյան տոնին՝ սեպտեմբերի 8-ին բոլոր եկեղեցիներում մատուցվելու է սուրբ պատարագ.
«Հայ առաքելական եկեղեցին ունի Աստվածամորը նվիրված 7 տոն, որոնցից մեկը հինգ տաղավար տոներից մեկն է Աստվածածնի վերափոխման տոնը՝ խաղող օրհնանքը, իսկ Աստվածածնի ծննդյան տոնը անշարժ տոն է և ամեն տարի նշվում է սեպտեմբերի 8-ին»:
Տեր Եսայի քահանա Արթենյանը պատմեց,
որ Աստվածամոր ծնողները՝ Հովակիմը և Աննան զավակներ չեն ունեցել, և երբ Հովակիմը որոշում է տաճարում զոհ մատուցել, քահանայապետը արգելում է նրան դա անել, քանի որ Քրիստոսի ժամանակաշրջանում հրեական պատկերացուﬓերի համաձայն՝ այն ընտանիքը, ով երեխա չուներ, մեղքերի պատճառով անիծված էր համարվում. «Այդ պատճառով քահանայապետը արգելում է Հովակիﬕն առաջինը իր զոհը մատուցելու: Հովակիմը նեղսրտած գնում է լեռներ, այնտեղ գիշեր,
ցերեկ աղոթք է անում, խնդրում Աստծուց իրեն զավակ պարգևել:
Աղոթքները լսելի են դառնում, և ծնվում է Սուրբ Աստվածածինը: Ծնողները նրան ընծայում են տաճարին, որտեղ Մարիամը կրթություն է ստանում: Եվ իհարկե Աստվածամայրը արժանանում է Աստծո կողﬕց տիրոջ մայրը լինելու մեծագույն շնորհի»,- նշեց Տեր Եսային:
Հոգեբան Լաուրա Պետրոսյանն էլ խոսելով մոր կերպարի մասին նկատեց, որ ֆիզիկապես մայր կարող
են դառնալ եթե օրգանիզմը բավարարում է այդ պայմաններին, իսկ հոգեբանորեն մայր դառնալու
համար անհրաժեշտ է անձնային հասունությունը. «Մայրությունը շատ մեծ պատասխանատվություն
է ներառում իր մեջ և առաջին հերթին կինը այդ պատասխանատվությունը պետք է իր հանդեպ
ունենա, հետո նոր զավակի: Կա տեսակետ, որ մայրը ապրում է իր զավակի համար, բայց չէ
որ որևէ մեկը իրեն երջանիկ չի զգում, եթե իր մայրը երջանիկ չէ: Երեխան անպայման պետք
է ունենա երջանիկ մայր: Միայն հոգեբանորեն առողջ մայրը կարող է մեծացնել առողջ երեխաներ:
Մայրությունը կնոջ զարգացման ամենակարևոր կետերից մեկն է, այն լիարժեք է դարձնում նրա
հոգեբանական կերպարը»,-ասաց Լաուրա Պետրոսյանը:
Ռուսուդան Վարդանյանն Էլ նշեց,
որ կնոջ օրգանիզմում կատարվող ֆիզիոլոգիական բոլոր պրոցեսները ուղղված են հենց մայրանալուն.
«Կինը լույս աշխարհ է եկել, որ մայր դառնա, կյանք տա ևս մեկ էակի: Ամենակարևորը կինը
պետք է առողջ լինի: Երեխայի առողջությունը մեծապես կախված է հենց մոր առողջությունից:
Ճիշտ է շատ կարևոր է, որ կինը հղիանա և մայրանա վերարտադրողական տարիքում, բայց այսօր
վերարտադրողական տեխնոլոգիաները մեզ թույլ են տալիս, որ մայրանան ոչ միայն վերարտադրողական
տարիքի կանայք, այլ նաև ավելի մեծ տարիքի կանայք և պատկերացրեք նրանք շատ ավելի մեծ
պատասխանատվություն են կրում»:
Ռուսուդան Վարդանյանը խոսելով
անպտղության մասին ասաց, որ եթե որևէ երկրում այն անցնում է 15 տոկոսի շեմը, ապա աղետալի
է համարվում տվյալ երկրի համար. «Մեր հանրապետությունում չի կարելի ասել, որ ամբողջությամբ
լուծվել է անպտղության խնդիրը, սակայն վերարտադրողական տեխնոլոգիաների կիրառման շնորհիվ
մենք ունեցանք անպտղության նվազում: Եթե նախկինում անպտղության հիմնական մեղավոր էր
համարվում կինը, ապա այսօր շատ զույգեր միասին են հաճախում բժշկական կենտրոններ և հետազոտվում»,-
նշեց Ռուսուդան Վարդանյանը և անպտղության խնդիրներից առանձնացրեց տղամարդկանց մոտ վերարտադրողական ֆունկցիայի խանգարումներ՝ վարակների
պատճառով, վնասակար սովորույթների պատճառով,
հորմոնալ խանգարումներ, իսկ կանանց մոտ այս ամենին գումարած միզասեռական համակարգի
անոմալյաները, ինչպես նաև լուրջ խնդիր է անհամատեղելիությունը:
Տեր Եսային էլ մտահոգություն
հայտնեց, որ ներկայում ավելի վտանգավոր է դարձել
հղիության ընդհատումը. «Եթե նախկինում հղիության արհեստական ընդհատումը պայմանավորված
էր երեխայի սեռով, ապա այսօր այն կատարվում
է սոցիալական պատճառներով, որը շատ ավելի մտահոգիչ է՝ քանզի տղամարդը իր տեղում չէ,
կինը իր դերում չէ, ընտանիքը առհասարակ կարծես ընտանիք չլինի: Սա լուրջ և վտանգավոր
խնդիր է»,- ասաց քահանան:
Մեր օրերում քիչ զավակներ ունենալու
պատճառը Լաուրա Պետրոսյանն էլ տեսնում է ոչ միայն սոցիալական խնդիրների մեջ.«Հիմա ընտանիքները
երեխային սկսել են մոտենալ շատ ավելի պատասխանատու: Շատ ընտանիքներ գերադասում են քիչ
երեխաներին տալ ավելին, քան կարող են տալ շատ երեխաների դեպքում: Կա նաև խնդիր, որ
զույգերը հոգեբանորեն պատրաստ չեն միասին երեխա ունենալ»,- նշեց հոգեբանը:
